สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี)

               นิยมเรียก สมเด็จโต หลวงปู่โต หรือ สมเด็จวัดระฆัง เป็นพระภิกษุมหานิกาย เป็นพระมหาเถระรูปสำคัญที่ได้รับความนิยมนับถืออย่างมากในประเทศไทยท่านเคยดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาสวัดระฆังโฆสิตารามวรมหาวิหารในสมัยรัชกาลที่4-5 สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี) นับเป็นพระเกจิเถราจารย์ผู้มีปฎิปทาจริยาวัตรน่าเลื่อมใส เป็นที่เคารพนับถือทั่วไปมาตั้งแต่ท่านยังมีชีวิตอยุ่

ตั้งแต่พระมหากษัตริย์จนถึงสามัญชนและนอกจากจริยาวัตรด้านความสมถะอันโดดเด่นของท่านแล้วท่านยังทรงคุณทางด้านคาถาอาคม เมตตามหานิยมโดยเฉพาะอย่างยิ่งวัตถุมงคล พระสมเด็จ ทำให้พุทธศาสนิกชนชาวไทยเคารพนับถือว่าท่านเป็นอมตะเถราจารย์รูปหนึ่งของเมืองไทย และมีผู้นับถือเป็นจำนวนมากในปัจจุบัน

สมเด็จพระพุฒาจารย์เกิดใน รัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราช เมื่อวันพฤหัสบดี เดือน 5 ขึ้น 12 ค่ำปีวอก จุลศักราช 1150 สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต พฺรหฺมรํสี)ได้บรรพชาเป็นสามเณรเมื่อ พ.ศ. 2343 ได้มรณะภาพบนศาลาเก่าวัดบางขุนพรหมใน ณ วันเสาร์ แรม 2 ค่ำ เดือน 8 ปีวอก อยุ่ในสมณเพศ 64 พรรษาเป็นเจ้าอาวาสครองวัดระฆังโฆสิตารามได้ 20 ปี